Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Ένα διήγημα του Μπόσκο

Σύνδεσμος στη Lifo; Ναι, αμέ, εφόσον πρόκειται για ένα απίθανο διήγημα του Αντώνη Μποσκοΐτη:



Από εκεί και η συγκλονιστική μαρτυρία:
Διότι τα υποκείμενα του καλλιτεχνικού χώρου που νόμιζα γοητευτικό κι ενστικτωδώς επαναστατημένο, ήταν ζυμωμένα από τόσο εύπλαστο φύραμα μικρότητας κι υποταγής, που μόνον η αδυναμία τους να ενταχθούν στον κόσμο της κανονικότητας τους είχε οδηγήσει στη δήθεν αντισυμβατική ζωή του περιθωρίου.

3 σχόλια:

ένας στρατολάτης είπε...

Πολύ ωραίο, αλήθεια.
Σκέφτομαι ότι στη θέση του ήρωα θα απαντούσα στο "Κοπιάστε": "Ευχαριστώ αλλά δεν τρώω φασολάκια".
Κι όμως θά'πρεπε νά'μουν λίγο πιο ευκαιριακός.

BOSKO είπε...

thanx, τώρα το είδα :)

Μουσικά Προάστια είπε...

Αφού "γράφεις" ρε Αντώνη, πώς να το κάνουμε!
Χαίρε Στρατολάτη.