Κρίση, την είπαν τη στιγμή

Όταν μια κοινωνία αγγίζει τη χρεωκοπία και τη βαρβαρότητα, τότε ο χώρος και χρόνος για ιστορίες και μουσικές λιγοστεύει ασφυκτικά. Όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπουκάρουν τραμπούκικα σε μια χώρα και σαρώνουν τα πάντα για να σωθούν οι τοκογλύφοι και οι βιομήχανοι, τότε είναι ώρα τα τραγούδια να αφήσουν τα ηχεία του υπολογιστή και να βγουν στους δρόμους. Η ξεδοντιασμένη νεολαία κοιμάται ευπρεπώς, η υποτονικότητα είναι μόδα, και στο καθεστώς μας δεν φαίνεται να κουνιέται φύλλο. Γυρνάμε ολοταχώς στο μεσοπόλεμο, και τα αποκαΐδια της κρίσης έχουν ήδη αρχίσει να παίρνουν τη θέση της νεοφιλελεύθερης νιρβάνας. Σύννεφα πολέμου, οικονομικού, κερδοσκοπικού, ταξικού, μαζεύονται πάνω από το κεφάλι μας, ενός πολέμου που σε βάθος χρόνου μπορεί να πάρει και άλλες, κυριολεκτικά πολεμικές διαστάσεις. Κι όμως, άλλο τίποτε εκτός από την αισιοδοξία της πράξης δεν έμεινε. Παράπλευρη απώλεια των ημερών οι ευγενείς μελωδίες, και τα προάστια ξεμείνανε από μουσικές. Κανένα πρόβλημα. Οι καινούργιες ημέρες θα φέρουν και τα καινούργια τραγούδια.
ηρ.οικ.